Gdańskie tramwaje

Lubię jeździć gdańskimi tramwajami.
Pewnie dlatego, że rzadko to robię. Nie spędziłem dzieciństwa w dużym mieście, tylko w malutkiej wsi. Tramwaje były dla mnie czymś nowym, odkrytym przez małe dziecko.
Szkoda tylko, że ludzie tacy szarzy. Nie śpiewają, nie tańczą.
Mogliby chociaż potupać nogami w rytm wyobrażonego utworu.

Echo

Tak mi się żyje. Na pewno rozumiesz.
Tak mi się nie żyje.
Zapominam przeszłość. Kopię się w miejscu.
Próbuję pogodzić się z tym, że tu każde niewinne dziecko umiera.
Próbuję pogodzić się z tym, że moje dziecko się rozkłada.
Na pewno rozumiesz.
Moje dziecko bardzo mocno płacze.
A może płakało.
Mam nadzieję, że to nie echo, tylko jego głos.
I bardzo chcę, ale nie potrafię zrozumieć siebie i ludzi. Nie potrafię zrozumieć dorosłości, bezduszności.
Jestem tylko tym drobnym dzieckiem, którego krzyku nikt nie słyszy.

Brakuje mi

Tu już dawno nie ma czego szukać.
Chcesz tańczyć w ruinach pośród opuszczonych zwłok?
Mógłbyś powiedzieć, że to artystyczne, ale to jednak ostatnie, co chciałbym teraz usłyszeć.
Mam bardzo dosyć doszukiwać się w braku sensu sztuki.
Jedyną sztukę, jaką można się w tym doszukać, to sztukę spadania.
I koniec nie będzie artystyczny.
Proszę, przestań tańczyć w ruinach.
Wiem, że kiedyś stały tam piękne budowle.
Wiem, że grała tam piękne muzyka.
Ale gdy tańczysz, w tle nie słychać nic.

Bardzo potrzebuję ludzi. Nawet na siłę, aż będę nimi wymiotował. Potrzebuję nowej muzyki. Choć nowa muzyka bez nowych ludzi traci ogromną część uroku. Dlatego potrzebuję ludzi i muzyki.
Zrób mi przysługę, zaproś mnie na herbatę. Zaproś mnie na pierdolony spacer.

Niektórzy ludzie tak pięknie patrzą. Jakby widzieli coś więcej. Jakby rozumieli więcej. Nie wiem ile w tym prawdy a ile marzeń. Przecież nawet ich nie znam.

Warszawa. Ludzie jak mrówki.

alternatywny świat

Potrzebujemy alternatywnego świata.

Son Lux  -Alternate World

Layne

Niesamowite, że po tylu latach od jego śmierci nikt nie potrafi podołać jego skali głosu, nikt nie potrafi tak pięknie zaśpiewać jego utworów. Gdy światu brakuje takich jak Ty, Ciebie nie ma już dawno i takich jak Ty nie będzie nigdy.

Wybacz, ale nigdy nie doświadczyłem ciężkiej pracy.

Cokolwiek

Pisz mi ładne komentarze. Wzruszę się, bo lubię się wzruszać.

Tak bardzo chciałbym

Tak bardzo chciałbym zostać kumplem twym...

Więc nie mówię nic

Chciałbym Cię wciągnąć w ten cały wir, który pociągnąłby nas na dno.
Ale za bardzo Cię kocham.
Więc się nie odezwę.